วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2561 ดร.วศิน พิพัฒนฉัตร นักวิชาการด้านกฎหมาย ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ คณะแพทย์ศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล ได้นำเสนอบทความเรื่อง “พุทธศาสนา ศีลห้า และยาสูบ” ณ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดย สมาคมปรัชญาและศาสนาแห่งประเทศไทย (Philosophy and Religion Society of Thailand)
สรุปจากการนำเสนอ
- การตีความวินัยมุขในพระพุทธศาสนา สมควรพิจารณาว่า ยาสูบเป็น “มัชชะ” ตามศีลข้อ 5 โดยการกำหนดให้ “ยาสูบ” เป็นหนึ่งในข้อห้ามที่ ภิกษุสงฆ์ไม่สมควรบริโภค ด้วยเหตุผลทางสุขภาพและการมีผลต่อสภาวะการเสพติด ซึ่งมีลักษณะเป็นภาวะตัณหา สมควรละทิ้งไม่ยึดติด
- สมควรจัดให้มีการรณรงค์ไม่ให้พระภิกษุซื้อ, ฝากซื้อ หรือรับการให้บุหรี่ หรือฆราวาสที่จำหน่ายบุหรี่ก็ไม่สมควรที่จะให้ รับฝากซื้อ หรือขายบุหรี่ให้แก่พระเช่นเดียวกันกับสุรา ภายใต้การพิจารณาว่า ยาสูบเป็นมัชชะ ถ้าพระบริโภคจะผิดศีล 5 ต้องอาบัติปาจิตตีย์ (เป็นบาป)
- เถรสมาคมสามารถใช้อำนาจตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 ในการกำหนดเป็นข้อห้ามให้พระภิกษุบริโภคยาสูบได้ ซึ่งไม่ขัดต่อหลักการเลือกปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยแต่อย่างใด เนื่องด้วยสถานภาพของความเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่มีความแตกต่างจากฆราวาสทั่วไป